میز زندگی

( 17 ) ==== زندگی را قرص بر حوصله روزگار تکیه داده است با این پندار که آنرا سر بر دوش درختی تناور دارد.   فراسوی نگاهش نیستی با نیشخندی بر پایِش چشم دوخته است کی شود حوصله روزگار از بار هستی او سر رود تا درخت را بگوید شانه از تن زندگی خالی کند . ---------------------------------------- جمال الدین جلالی پور , ...ادامه مطلب