میز زندگی

دوشنبه چهارم مهر ۱۴۰۱ - 1:7 - جمال الدين جلالي پور - ( ۶ )====نمیدانم چرا همهاز گستره تنهائیش سخن میگویند !آنگاه که خیل عظیم تنهاییشب و روز یکسرنه تنها در جوار جسمشبل در سرتاسر روح و روانشدر غلغله ای ناگفتنی حضور دارنددیگر چگونه میتوانحرفی از تنهائیش بر زبان راند ؟!----------------------------------------------جمال الدین جلالی پور بخوانید, ...ادامه مطلب

( 39 ) ==== نگاه آغشته به تمنای تو از دل من چه می خواهد تا در انحصار تو بگذارم این دل از هزاران توشه یکی اندوخته ندارد بجز آغوش تنهایی خویش که آن هم سرد و سنگین است و دستان نازک تو نخواهد توانست به مدارا اندک هوایی از آنرا همنفس شود.   غربت من به تنهایی ماه میماند در شبی زمستانی در شمالگان که ستارگان قطبی همچون غریبه ای بی اعتنا بر او میگذرند بی آنکه او را برانداز کنند یا دست یاری بسویش دراز کنند.,تنهایی ...ادامه مطلب