آینه تن تو

( 45 )

====

پیکر تو با رخساری از مهر

دستان پر تمنای مرا

بسوی خویش فرا می خواند.

چون دستان شادان من

بسویت روانه شود

این قصه در هوای ساحت تو

به پایان پر نشاط خود نمی انجامد

بل همزمان هزاران پیکر

از آینه تن تو سر برون می افکنند

که دستان سرگردان من

به غایت مهجور می ماند

تا کدامین تن را

در منزلگاه دیدگان

به جشن زیارت

پذیرای دل گردد.

---------------------------

جمال الدین جلالی پور